به تو که فکر می‏کنم
سلول‏های خاکستری‏ام
سرخ می‏شوند
و وقتی
خیال آغوش تو
مرا
در بر می‏گیرد
گلبول‏های سفیدم
دست از دفاع برمی‏دارند
و قرمز می‏شوند
قلبم با تمام توان می‏کوبد
سینه‏ام تنگ می‏شود
رگ‏هایم طغیان می‏کنند
و ...
حالا فکر کن
چه حالی دارم
وقتی
درباره تو شعر می‏گویم.

بوسه یعنی وصل شیرین دو لب

بوسه یعنی خلسه* در اعماق شب

بوسه یعنی مستی از مشروب عشق

بوسه یعنی آتش و گرمای تب

بوسه یعنی لذت از دلدادگی

لذت از دیوانگی لذت ز شب

بوسه یعنی حس طعم خوب عشق

سادگی طعم شیرینی به رنگ

بوسه آغازی برای ما شدن

لحظه‏ای با دلبری تنها شدن

بوسه سرفصل كتاب عاشقی

بوسه رمز وارد دلها شدن

بوسه آتش می‏زند بر جسم و جان

بوسه یعنی عشق من با من بمان

شرم در دلدادگی بی‏معنی است

بوسه بر می‏دارد این شرم از میان

طعم شیرین عسل از بوسه است

پاسخ هر بوسه‏ ای یك بوسه است

بهترین هدیه پس از یك انتظار

بشنوید از من فقط یك بوسه است

بوسه را تكرار می‏باید نمود

بوسه یعنی عشق و آواز و سرود

بوسه یعنی وصل جان‏ها از دو لب

بوسه یعنی پر زدن یعنی صعود

چه دلگیر و خسته ام

پرده های غم در سراسر زندگی ام سایه افکنده

 یارب چه می کنند این آدمیان که به این سادگی دل می کنند

سکوت غمگین شهر دل زخم دیده ام رابی تاب تر میکند... از کجا و چگونه به زمین افتاده ام نمی دانم

کوه پرغرور زندگی ام... سایه افکن ظهرهای بی تابی ام... چاه  بی همنو ای خسته ام... چه آسان در گذر یک باد فرو ریخت

و من چه وحشت زده ام... تنها و بی کس در این بیابان پرسوز چشم به سراب دوخته ام... سرابی از اشک هایم

چه دلگیر و خسته ام

ای ملائک ، ای آدم ها  سر در درون قلب خود فرو ببرید  که گوش نامحرم صدای فریاد دلم را نشنود... اشک هایم را نبیند

یارب تنهاترین کس من تویی... دل غمگین مرا مرحمی کن

صد افسوس درس عاشقی در مکتب لیلی نیاموختم ، یوسف چاه نشین من چه راحت با نسیمی از کنارم گذشت

دل آسمان گرفته... خورشید نمی تابد

چشم هایم تاب دیدار کس ندارند

من در این دیار خسته و تنها کنج میخانه دلم  مانده ام، باده به دست و دلم بده ... اشک هایم بر چشم و لبم لرزان چشم براه اویم

او می آید

                 می دانم

                                بارفتن او زندگی تمام می شود

                                                               امروز قیامت نیست

                                                                                        می دانم... او می آید.

دلگيرم اين روز ها
از نبودن کسي که دوستش داشتم
کسي که باران بود
و مي باريد بر صفحهء کاغذي دلم
کسي که ابر بود
 و سايه اش بر تنهايي ام
دلگيرم از کسي که
ترکم کرد
  و رفت